Kalcyfediol stosowany w leczeniu niedoborów witaminy D

Witamina D jest niezbędna dla wielu procesów zachodzących w organizmie człowieka. Ma ona działanie zarówno klasyczne, jak i plejotropowe. Utrzymuje prawidłową gospodarkę wapniowo-fosforanową oraz zapewnia prawidłowe funkcjonowanie wielu tkanek, narządów i komórek niezwiązanych z gospodarką mineralną. Wszystko to wpływa na funkcjonowanie naszego organizmu.

Poważny problem niedoboru witaminy D w Polsce

W Polsce niedobór witaminy D dotyczy około 90% populacji ogólnej. U badanych odnotowano stężenie 25(OH)D poniżej wartości 30 ng/ml. Niższe wyniki diagnostyki wskazano u mężczyzn, u osób młodszych oraz ludzi z podwyższoną masą ciała i podwyższonymi wartościami BMI . W związku z tym można stwierdzić, iż w naszym kraju występuje niezadowalający stan zaopatrzenia organizmu w witaminę D. W celu zapobieżenia negatywnym skutkom hipowitaminozy D należy wdrożyć działania prewencyjne polegające na stałej suplementacji zgodnej z obowiązującymi normami, a w przypadku jej znacznych niedoborów wdrażać leczenie.
Poniżej została przedstawiona ocena stanu zaopatrzenia organizmu w witaminę D na podstawie stężenia 25(OH)D w surowicy krwi dla wszystkich kategorii wiekowych.

Grupy ryzyka narażone na hipowitaminozę D

Oznaczenie witaminy 25(OH)D powinny wykonywać osoby, które należą do grup ryzyka. Wśród nich można wymienić m.in. pacjentów z:

• zaburzeniami w narządzie ruchu (np. osteoporoza, bóle kostne, krzywica)
• zaburzenia trawienia i wchłaniania (np. mukowiscydoza, przewlekłe zapalenie jelit)
• chorobami nerek (np. niewydolność tego narządu, kamica nerkowa)
• chorobami gruczołów wydzielania wewnętrznego (np. nadczynność i niedoczynność tarczycy, cukrzyca typu 1)
• chorobami alergicznymi (np. astma oskrzelowa, AZS)
• chorobami autoimmunazacyjnymi (np. Hashimoto, zapalenie stawów)
• chorobami metabolicznymi (np. otyłość, cukrzyca typu 2, zaburzenia gospodarki lipidowej, zespół metaboliczny)
• chorobami nowotworowymi.

Warto pamiętać, że utrzymanie prawidłowego stężenia 25(OH)D w organizmie człowieka korzystnie wpływa na stan kości, tkanek oraz innych narządów i układów. Bardzo ważnym jest fakt, że witamina D wpływa na funkcjonowanie układu immunologicznego. 

Farmakoterpia w niedoborach witaminy D

W celu ustalenia jak duży jest deficyt witaminy D należy, zwłaszcza w grupach ryzyka, oznaczyć jej poziom. Pozwoli to wskazać, czy u pacjenta podejmie suplementacje czy też leczenie witamina D. Należy podkreślić, że bardzo niski poziom stężenia 25(OH)D we krwi wymaga terapii środkami farmakologicznymi. Obecnie lekarz po wywiadzie z pacjentem może przepisać pacjentowi farmakoterapię cholekalcyferolem lub kalcyfediolem w postaci kapsułek. Ta druga terapia jest nowością na rynku farmakoterapii (do tej pory był ten związek chemiczny dostępny był tylko pod postacią kropli). 

Kalcyfediol w porównaniu do cholekalcyferolu jest gotowym związkiem do przemian aktywnej formy witaminy D jaką jest kalcytriol. Dzięki temu jest dobry dla pacjentów, którzy cierpią z powodu schorzeń wątroby. Stosowanie kalcyfediolu jest również korzystne dla osób otyłych. Wykazuje on właściwości hydrofilne. Wchłania się z przewodu pokarmowego do krwi w prawie 100%. Natomiast cholekalcyferol to związek, który wchłania się słabiej – u osób zdrowych na poziomie około 70%, i jest lipofilny. 

Podsumowując, w oparciu o dostępną literaturę, kalcyfediol to godny zainteresowania wybór terapii niedoboru witaminy D3. Badania nie wykazały, aby po jego zastosowaniu u pacjentów pojawił się wysoki lub toksyczny poziom stężenia 25(OH)D, który byłby niebezpieczny dla ich zdrowia. Kalcyfediol jest zatem interesującym i innowacyjnym rozwiązaniem terapeutycznym dla osób zmagających się z niedoborami witaminy D3 w organizmie.